تشخیص گواتر با سونوگرافی
یک دستگاه شبیه به آن در مقابل گردن شما. امواج صوتی به گردن و پشت شما پخش می شود و تصاویر را روی یک صفحه نمایش کامپیوتر ایجاد می کنند. اندازه غده تیروئید نشان دهنده اندازه غده است و اینکه آیا غده حاوی گره هایی است که ممکن است پزشک شما احساس نکرد.
تشخیص گواتر با اسکن تیروئید
در طی یک اسکن تیروئید، شما باید یک رادیو ایزوتوپ اینتراکتال را از طریق رگ به آرنج خود تزریق کنید، سپس روی یک میز روی زمین قرار دهید و آن را عقب بکشید، در حالی که یک دوربین خاص تصویری از تیروئید روی یک صفحه نمایش کامپیوتری ایجاد می کند. . زمان لازم برای این روش ممکن است متفاوت باشد، بسته به اینکه چه مدت طول می کشد ایزوتوپ برای رسیدن به غده تیروئید خود. اسکن های تیروئید اطلاعاتی در مورد ماهیت و اندازه تیروئید خود ارائه می دهند، اما آنها تهاجمی، زمان گیر و گران تر از آزمایش های اولتراسوند هستند.
عوامل خطر برای بیماری گوارش
میتواند برای هرکسی پیش بیاید. این ممکن است در هنگام تولد یا در هر زمان دیگری در طول زندگی رخ دهد، هرچند که بیشتر از 40 سالگی است. برخی از عوامل خطر گواتر عبارتند از: - کمبود ید در رژیم غذایی. افرادی که در مناطقی زندگی می کنند که خاک آنها غنی از ید است یا دسترسی به مکمل های ید در معرض خطر گواتر هستند. - جنسیت زن از آنجا که زنان بیشتر احتمال دارد که اختلالات تیروئید داشته باشند، احتمال ابتلا به گواتر بالاتر است. - سن. با افزایش سن، شانس گواتر پیشرفت می کند. - تاریخچه پزشکی. سابقه شخصی یا خانوادگی بیماری های خودایمنی این خطر را افزایش می دهد. بارداری و یائسگی. به دلایلی کاملا ناشناخته، مشکلات حین و بعد از یائسگی بیشتر در معرض خطر تیرویید هستند. - برخی از داروها. برخی از درمان های پزشکی، از جمله داروهای سرکوب کننده ایمنی، داروهای مورد استفاده برای درمان ایدز، داروهای قلبی عروقی و روانپزشکی، خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهند. - قرار گرفتن در معرض پرتوهای رادیواکتیو اگر پرتودرمانی برای گردن یا قفسه سینه خود یا در معرض تابش در حین آزمایش یا تصادف باشد، خطر شما افزایش می یابد.
درمان گواتر
درمان این بیماری بستگی به اندازه، علائم و علائم دارد. پزشک شما ممکن است توصیه کند: - مشاهده کنید. اگر بیماری شما کوچک است و مشکلی ایجاد نمی کند و تیروئید شما نیز به درستی کار می کند، پزشک ممکن است به شما پیشنهاد کند که صبر کنید. - داروها اگر شما کم کاری تیروئید دارید، درمان هورمونی با لووتیروکسین برای شما تجویز می شود. این روش علائم کم کاری تیروئید را کاهش می دهد و باعث کاهش هورمون تحریک کننده تیروئید با کاهش اندازه بیماری می شود. اگر غده تیروئید شما ملتهب باشد، آسپیرین یا یک نوع کورتیکواستروئید برای آن تجویز می شود. برای گواتر با پرکاری تیروئید، داروها را برای تنظیم میزان هورمونی دریافت خواهید کرد. - عمل جراحی. حذف کامل یا بخشی از غده تیروئید (تریروئیدکتومی عمومی یا جزئی) گزینه ای است که اگر گواتر بسیار بزرگ است و باعث اختلال تنفس یا بلع می شود انتخاب می شود. در بعضی موارد، به علت گره های غده تیروئید، جراحی توصیه می شود. جراحی نیز برای درمان سرطان تیروئید استفاده می شود. بسته به نوع غده تیرویید، ممکن است بعد از جراحی لوتویروکسین به شما نیاز داشته باشد. - ید رادیواکتیو. در بعضی موارد، ید رادیواکتیو برای درمان طولانی مدت غده تیروئید مورد استفاده قرار می گیرد. ید رادیواکتیو به صورت خوراکی به بیمار منتقل می شود و به جریان خون تریروئید منتقل می شود و سپس سلول های تیروئید را از بین می برد. هدف درمان این است که اندازه گواتر را کاهش دهد، اما ممکن است به کم کاری تیروئید نیز منجر شود. پس از آن، درمان هورمونی با لووتیروکسین اغلب لازم است.